Langres

Dagje vrij in Langres, heerlijk 1 nacht in de Cheval Blanc. Zit nu huiselijk in een oranje geverfd café met formica tafeltjes en allerlei inmiddels lunchende Fransen, en gezellige bediening. Heb voor mijn tafeltje met vrij WiFi na 2 grand café-au-laits maar een glaasje rosé genomen (smerig!).

intensieve dagen gehad: bij 2 soorten nonnen geweest. De eerste 3, in Clairvaux, ontvingen in hun grote huis bij de gigantische abdij die inmiddels gevangenis was geworden, familie van gedetineerden (en pelerins). Ze hadden zo'n warme aandacht, bijzondere uitstraling, zo'n vanzelfsprekende drive voor het goede werk, en waren gewoon lief en niet ingewikkeld, ik vond het heel bijzonder. De tweede groep, aangevoerd door sister Justine, was benedictijns, en sprak in principe niet. Ze deden geen speciaal werk, maar hadden gebedsdiensten 7 keer per dag. Twee heb ik ervan meegemaakt, en bij 1, waar de hoge stemmen in de mooi akoestische kerk, samen met het luiden van de klokken me een mindful gevoel gaven waar Isabel trots op zou zijn... Deze sister Justine,jong, vrolijk, intelligent, warm, ( erge associaties sound of music, ik gunde haar van harte een Von Trapp family), wilde graag op de tractor rijden (maar dat kon toch niet van moeder overste), kwam uit Australië/ Nw Zeeland en had een Nederlandse moeder, en daar kwamen wij aanlopen, Brian afkomstig uit NwZeeland/Canada en ik. Met ons praatte ze in elk geval wel! Ik geloof dat ik haar een traantje zag wegpinken in de eerste dienst. 

Deze Brian was ik tegengekomen in het maison de la presse in Bar-sur-Aube, beiden met hetzelfde boekje in de hand op zoek naar dezelfde kaart. 'S avonds allebei bij de eerste soeurs. Maar liefst 3 dagen mee opgelopen. Hij is van veel tekst, waar ik in het begin nogal moeite mee had, maar geleidelijk werd het meer een gesprek, en soms kon hij ook stil zijn. Hij is een blij en sociaal mens, kan prachtig verhalen vertellen, en weet ongelooflijk veel (oa over dialysemachines!), heeft enorm veel mensen ontmoet, aan wie deed hij me denken? Hij maakt prachtige foto's - hij is dan ook fotograaf van oorsprong. Is een doorgewinterde pelerin, heeft santiago al 'gedaan', en een bijzondere pelerinage inNoorwegen, van Oslo naar Trondheim. Heeft erg veel nagedacht en gesproken over de doelen van pelerinage. Gisteren etentje ter afscheid in de Cheval Blanc. Hij is nu verder, ik blijf even hier.

Het lopen gaat wisselend, niet erg verklaarbaar: de ene dag heavy, pijntjes overal, niet vooruit te branden, gezeur in mijn hoofd, de andere dag flitsend, nergens last van, blij met alles. Heeft bijv te maken met over de weg lopen met nijdig voortrazende auto's in plaats van op een gravelpad door het bos, en misschien ook met te weinig drinken. Maar gek dat die pijntjes niet gewoon overgaan. De knie trouwens wel, gelukkig. Gisteren was een superdag. Ben over de helft in afstand, 534 km gelopen, nog 375 te gaan tot de pas Vd Grand St Bernard, misschien iets meer klimmetjes...

Dieren gezien: een ree dat speciaal voor mij prachtige sprongen over een grasveldje maakte ipv direct het bos in te gaan, een mooie oranje vos en iets als een wezel. En roofvogels, vraag me niet welke...

Tot zover vandaag, en voor jullie zoals ze hier zeggen: bon courage!